فیلمنامه نویس سریال خانگی «جیران» در گفتگو با خبرنگار سینماپرس افزود: اینکه همواره گیشه مناسبات تولید را معین می کند مختص امروز و دیروز نیست؛ چه در گذشته و چه حالا فیلم‌های بدون گیشه با حمایت دولت و ارگان‌های حاکمیتی مثل بنیاد سینمایی فارابی و حوزه هنری و... به شکل گلخانه ای ساخته می‌شوند.

وی ادامه داد: اگر امروز وضعیت سینما از نظر شما و بسیاری از اهالی مطبوعات حاد شده و این وخامت اوضاع به چشم می آید به دلیل تحولات سیاسی-اجتماعی است که در جامعه شکل گرفته و علت این افول را ابتدا باید بیرون از حوزه سینما جست و جو کرد؛ بنده معتقدم جامعه شناسان هنر و ادبیات و افرادی که در حوزه مطالعات فرهنگی فعالیت می کنند باید این مسأله مورد نظر شما را آسیب شناسی کنند. به هر صورت ما باید بدانیم که جامعه امروز از فاکتورهای رسمی مدنظر حاکمیت فاصله گرفته و از این رو با هیچ ابزاری نمی توان سینمای مورد نظر حاکمیت را در شرایط فعلی پررنگ کرد و انتظار داشت که مردم از آن استقبال کنند تنها کاری که بخشنامه و محدودیت می‌تواند انجام دهد جلوگیری از آثار اصیل و نوآورانه و محدود کردن خروجی سینما به آثار نازل و کم‌ خطر فعلی است که همه با آن دست به گریبانیم.

این دانشجوی دکترای جامعه شناسی در مورد اقبال جامعه به ژانر کمدی گفت: باید بدانیم که فروش فیلم های کمدی هم تابع خصلت‌های جامعه و نیاز مخاطب است و نمی‌توان از جامعه ای که بستر اتفاقات تلخ و نابرابری‌های شدید اجتماعی و اقتصادی است انتظار داشت به سینما برود و فیلم‌های واقع‌گرایانه و یا به اصطلاح تلخ ببیند. مخاطبی که در زندگی روزمره با تلخی انباشته مواجه است می خواهد وقتی به سینما می رود برای دو ساعت هم که شده از تلخی و فشار زندگی جدا شود. او پول خرج می کند که برود و بخندد و دقیقا به همین علت است که فیلم‌های کمدی فارغ از فاخر و نازل بودنشان گزینه‌های امن‌تری برای سرمایه‌گذاری هستند.

فیلمنامه نویس سریال های تلویزیونی «بانوی عمارت» و «هفت سنگ» تأکید کرد: ضمناً این را باید به یاد داشته باشیم که فیلمسازان برای فرار از سانسور و محدودیت‌های رایج در ارشاد و سایر نهادهای نظارتی سعی می کنند به سمت ژانرهایی بروند که نقطه اشتراک آنها با سیاست گذاران فرهنگی و همچنین مخاطبان دارد.

جوانمرد سپس با بیان اینکه فیلم های خانوادگی مدل دهه ۶۰ و ۷۰ دیگر مخاطب را به سالن های سینما نمی کشاند متذکر شد: نه تنها در سینما که در شبکه نمایش خانگی و تلویزیون هم همین وضعیت حکمفرما است. پس نمی توان به فیلمسازان خرده گرفت که چرا فیلم کمدی می سازند یا چرا در ژانرهای محدودی فعالیت می‌کنند چون به نظر می‌رسد برای بقا ناگزیرند در همین فضای محدود و مشترکی که برایشان باقی مانده کار کنند وخب تا زمانی که چیزی به اسم سینما وجود به حیات خود ادامه می‌دهند.

وی تصریح کرد: این روزها فضای جامعه به شدت غبارآلود است و در این برزخ تکلیف سینما هم مثل بسیاری از حوزه های دیگر نامعلوم است. این مشکل صرفاً در حوزه سینما نیست؛ آیا در حوزه کتاب چنین وضعیتی رخ نداده؟ آیا در هنرهای تجسمی، تئاتر و... همین وضعیت را مشاهده نمی کنیم؟ همه جا همین است چرا که در جامعه همه چیز به هم متصل است.

این نویسنده با تاکید بر اینکه جامعه در برزخ است و مشکلات سینما به هیچ عنوان و برای هیچ کس در اولویت بررسی نیست و نباید هم باشد اظهار داشت: جامعه باید به تعادل برسد تا همه حوزه های ذیل آن از صنعتی و ورزشی گرفته تا فرهنگی و هنری و... به سامان شود.